Urazy, stany zapalne i przeciążenia w stawie łokciowym wymagają szczególnej ochrony bolesnej okolicy. Często to właśnie od wsparcia ortezą, w połączeniu z prawidłowo prowadzonym leczeniem i rehabilitacją zależy szybkość powrotu funkcji stawu.
W naszym artykule podpowiadamy, jakich struktur mogą dotyczyć problemy w obrębie stawu łokciowego i kiedy najczęściej stosowane są ortezy.
Urazy stawu łokciowego
Ze względu na budowę stawu łokciowego, uraz może dotyczyć:
-
Stawów (ramienno-promieniowego, ramienno-łokciowego, promieniowo-łokciowego) – najczęstszym urazem stawów w obrębie łokcia jest zwichnięcie
-
Mięśni (za zginanie i prostowanie łokcia odpowiadają aż 4 grupy mięśniowe!) – naderwania, naciągnięcia
-
Więzadeł (pobocznego promieniowego lub pobocznego łokciowego) – naciągnięcia, naderwania.
Złamania i zwichnięcia stawu łokciowego wymagają unieruchomienia z zastosowaniem gipsu lub sztywnego stabilizatora. Jednak chcąc wrócić do sportu lub do pracy po urazie po pełnym odbyciu leczenia i rehabilitacji, wsparcie stawu w pierwszym etapie powrotu do treningów i innych aktywności można uzyskać dzięki ortezom miękkim. Możliwość ich stosowania należy jednak zawsze skonsultować z lekarzem, który oceni, czy takie wspomaganie stawu będzie wystarczające i konieczne.
Stany zapalne w obrębie stawu łokciowego
Stan zapalny w okolicy łokciowej może objąć różne struktury. Najczęściej dochodzi do stanów zapalnych w obrębie:
-
stawu
-
kaletki maziowej wyrostka łokciowego
-
ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia.
Stany zapalne w obrębie łokcia mogą wystąpić z różnych przyczyn. Mogą być to choroby autoimmunologiczne, takie jak np. reumatoidalne zapalenie stawów, ale też zapalenia reaktywne, np. po infekcjach lub w przebiegu innych chorób.
Z kolei zapalenie kaletki może być spowodowane długotrwałym uciskiem, np. przez niewygodne oparcie przedramion podczas pracy, a także przez gwałtowne wymachy ramion w czasie treningu sportowego.
Stany zapalne, zarówno te spowodowane chorobami reumatycznymi, jak i innymi przyczynami, wymagać mogą wsparcia i ochrony stawu ortezą. Ma ona zastosowanie zwłaszcza przy nasilonych objawach stanu zapalnego, takich jak ból łokcia, któremu towarzyszy:
-
obrzęk
-
zaczerwienienie okolicy stawu
-
wzmożone ucieplenie.
Warto pamiętać, że przy objawach ogólnoustrojowych, gdy zapaleniu stawu towarzyszy gorączka należy pilnie skonsultować się z lekarzem.
W leczeniu zapaleń w obrębie łokcia specjalista (np. reumatolog lub ortopeda) zalecić może czasowe odciążenie stawu w ortezie. W takiej sytuacji należy omówić szczegółowo z lekarzem, jakiego typu orteza będzie najlepsza (sztywna czy miękka), biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby każdego pacjenta.
Przeciążenia w obrębie stawu łokciowego
Okolicę łokcia bardzo łatwo można przeciążyć, zarówno w pracy, jak i podczas aktywności sportowej. Bóle łokci najczęściej występują u osób pracujących przy komputerze, a także na produkcji, z wykonywaniem ruchów powtarzalnych. Dotyczą także m.in. tenisistów, golfistów, graczy w siatkówkę i koszykówkę.
Łokieć tenisisty
Zespół objawów opisywanych jako łokieć tenisisty charakteryzuje przeciążeniowy ból przyczepu mięśni prostowników nadgarstka (jest nim nadkłykieć boczny kości ramiennej).
Łokieć golfisty
W przypadku łokcia golfisty objawy zlokalizowane są tam, gdzie swój przyczep mają mięśnie zginacze nadgarstka (nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej).
W takich przypadkach rehabilitacja, oparta o terapię manualną, ćwiczenia, falę uderzeniową i kinesiotaping może wymagać czasowego wsparcia ortezą (np. zakładaną podczas pracy).
Stabilizatory stawu łokciowego – podsumowanie
Podstawą leczenia wielu dolegliwości w obrębie łokcia jest odciążenie i ochrona, jaką daje orteza. Do uniwersalnych ortez łokcia należy m.in. stabilizator łokcia AIRMESH Msupport – adresowany do osób, u których nie ma konieczności unieruchomienia stawu. Jest to orteza miękka i elastyczna z owijaną konstrukcją, co może być dużym ułatwieniem przy stanach zapalnych, gdy staw jest bolesny i obrzęknięty. Owijana konstrukcja u pacjentów reumatologicznych pozwala na taki sposób zakładania i zdejmowania stabilizatora, który wiąże się z mniejszym dyskomfortem. Wraz z postępem leczenia, taką ortezę z regulowanym obwodem (od 16 cm do 37 cm) będzie można na bieżąco dopasowywać do stawu. Będzie to przydatne wtedy, gdy obrzęk zacznie się zmniejszać. Regulowany obwód stabilizatora jest wygodny, gdyż jedna orteza może być dzięki temu wykorzystywana przez cały cykl leczenia.
