Kontuzje stawu barkowego należą do najtrudniejszych w rehabilitacji. Tkanki tej okolicy goją się długo, a ich nadwyrężenia mają tendencje do nawrotów. Dlatego tak ważne po urazie jest unieruchomienie barku, które zapewni elementom stawowym sprawną regenerację. Aby ochronić okolicę okołobarkową po uszkodzeniu, stosuje się między innymi ortezę Dessaulta. Warto wiedzieć, kiedy taki rodzaj zaopatrzenia ortopedycznego może być wykorzystywany oraz znać zasady związane z dodatkowym odciążeniem ręki.

Kontuzje barku - specyfika leczenia i rehabilitacji

Zdrowy staw barkowy umożliwia wykonywanie ruchu w wielu płaszczyznach, przez co równocześnie jest bardziej narażony na urazy. Stopnie swobody stawu oraz budowa więzadeł i ścięgien okolicy okołobarkowej sprawiają, że czas kuracji często bardzo się wydłuża. Aby proces powrotu do formy był sprawny i niepowikłany, a ryzyko nawrotu kontuzji zminimalizowane, warto stosować się do zaleceń lekarzy i fizjoterapeutów. Do najważniejszych z nich należą:

• prawidłowe unieruchomienie uszkodzonych okolic, do czego używany jest gips, orteza lub temblak (rodzaj i czas noszenia opatrunku jest indywidualnie dobrany przez specjalistę)
• odpowiednia rehabilitacja, uwzględniająca terapię manualną, techniki mięśniowo-powięziowe, a także taping dynamiczny
• ćwiczenia stabilizujące staw (wyłącznie te, które zaleci fizjoterapeuta).

Ortezy Dessaulta – zastosowanie

Opaskę typu Dessaulta warto wykorzystać w przypadku:

• uszkodzeń tkanek miękkich okolicy okołobarkowej, ramienia, przedramienia i łokcia
• urazu obojczyka, stawu barkowo-obojczykowego, żeber i łopatki
• zespołu ciasnoty podbarkowej w zaostrzeniu objawów
• nadwyrężenia więzadeł
• naciągnięcia lub naderwania mięśni, uszkodzenia stożka rotatorów (mięśnia nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego, obłego mniejszego i podłopatkowego)
• stanu po zabiegu operacyjnym w okolicach barku, kończyny górnej lub obojczyka
• tendinopatii (np. dotyczących ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia)
• nasilonych objawów choroby zwyrodnieniowej
• dużej niestabilności stawu ramiennego
• procesu zapalnego w okolicach barku lub łokcia.

Kamizelka typu Dessaulta pozwala na:

• ochronę tkanek po urazie
• ustawienie kończyny górnej w bezpiecznej pozycji (zgięcie łokcia, przywiedzenie przedramienia do tułowia, rotacja wewnętrzna w barku)
• odciążenie stawu barkowego, obojczyka i okolicznych mięśni.

Temblaki w leczeniu barku i innych urazów ręki

Kiedy kończyna górna jest unieruchomiona opatrunkiem gipsowym lub ortezą Dessaulta, należy pamiętać o dodatkowym odciążeniu, które zapewniają temblaki. Sprawiają one, że uszkodzona kończyna ustawiona w zgięciu nie musi być utrzymywana siłą mięśni karku i ramienia. Pozwala to na stworzenie optymalnych warunków do leczenia, gdyż mięśnie okolicy objętej urazem nie są dodatkowo nadwyrężone zastosowanym materiałem opatrunkowym.

W indywidualnym doborze odpowiedniego temblaka najlepiej doradzi lekarz lub fizjoterapeuta. Po wybraniu modelu można go wyregulować, dostosowując do potrzeb konkretnego pacjenta. Specjalną wersją są temblaki dla dzieci - mniejsze i przystosowane do noszenia przez najmłodszych pacjentów.

Stosując temblak, warto zwrócić uwagę na jego prawidłowe założenie i użytkowanie, uwzględniające:

• założenie temblaka w taki sposób, aby pasek nie ugniatał szyi
• wyregulowanie długości temblaka (ramię powinno być utrzymywane w nim luźno, bez nadmiernego napinania mięśni)
• ustawienie ręki na temblaku w taki sposób, aby w łokciu utrzymany był kąt prosty
• zabezpieczenie i podparcie dłoni, zabezpieczając nadgarstek przed trzymanym zgięciem poza temblakiem.

Orteza Dessaulta i temblak w ochronie uszkodzonych tkanek

Zaopatrzenie ortopedyczne, takie jak kamizelka Dessaulta, przy wsparciu temblakiem, stanowią podporę kontuzjowanych okolic, jednocześnie umożliwiając im regenerację. Dzięki takim warunkom gojenie zachodzi szybciej, a ryzyko nadmiernego nadwyrężenia osłabionego barku i odnowienia kontuzji jest znacznie zmniejszone.