Złamanie bokserskie to rodzaj urazu, który występuje nie tylko u bokserów i innych sportowców, ale też ma miejsce wskutek upadków lub przytrzaśnięcia ręki. Dotyczy piątej kości śródręcza, co może ograniczyć ruch małego palca. Lekarze często w takich przypadkach zalecają zabezpieczenie ręki ortezą, a następnie usprawnianie pod opieką fizjoterapeuty. Poniżej przedstawiamy więcej informacji o tym, jak wygląda orteza zabezpieczająca miejsce złamania bokserskiego oraz jak przebiega rehabilitacja po takim urazie.
Jak objawia się złamanie bokserskie?
Złamaniu bokserskiemu zwykle towarzyszą typowe objawy, czyli:
-
ból
-
obrzęk
-
krwiak
-
zniesienie lub ograniczenie ruchomości.
Ponadto czasem widać deformację piątego palca. Ból może być silny i może utrudniać poruszanie ręką.
UWAGA: W niektórych przypadkach mylące może być zachowanie ruchomości palca piątego. Złamania zwykle kojarzone są ze zniesieniem ruchu w okolicy urazu. W złamaniu bokserskim bywa tak, że da się w pewnym stopniu poruszać małym palcem. Warto o tym wiedzieć, aby przy bólu i obrzęku śródręcza, mimo zachowanej ruchomości palca skonsultować się z lekarzem. Opóźnianie wizyty może skutkować przemieszczeniem kości, a wtedy konieczne jest leczenie operacyjne.
Aby potwierdzić rozpoznanie złamania bokserskiego, lekarz wykonuje:
-
badanie RTG
-
badanie fizykalne.
Gdy potwierdzi się obecność złamania bokserskiego, specjalista dobiera formę leczenia (zachowawcze/operacyjne) oraz rodzaj unieruchomienia (gips/orteza).
Leczenie złamania bokserskiego – pierwszy etap po urazie
Leczenie złamania bokserskiego zależy od tego, jak ustawiona jest złamana kość. Jeżeli powstały odłamki kostne lub doszło do przemieszczenia kości, lekarze decydują o leczeniu operacyjnym. Jest to jedyna możliwość przywrócenia prawidłowego ustawienia kości. Po przeprowadzeniu zabiegu zwykle zakładana jest szyna, gips lub orteza.
Jeżeli nie doszło do przemieszczenia części kostnych, złamanie bokserskie leczone jest zachowawczo. Oznacza to, że przez okres 4 - 6 tygodni pacjent ma unieruchomioną rękę w gipsie lub w ortezie.
Oprócz prawidłowego unieruchomienia, w leczeniu złamania bokserskiego ważna jest także rehabilitacja. Niektóre zabiegi z zakresu fizykoterapii można wykonywać nawet przez gips. Na inne trzeba poczekać aż do uzyskania zrostu kostnego.
Przebieg rehabilitacji po złamaniu bokserskim
Plan rehabilitacji po złamaniu bokserskim będzie zależał od rodzaju i rozległości urazu. Najczęściej stosowane zabiegi i techniki fizjoterapeutyczne stosowane po złamaniu bokserskim to:
-
pole magnetyczne (zalecane jest zwłaszcza wtedy, gdy tworzenie się zrostu kostnego jest opóźnione) – zabiegi z zakresu magnetoterapii wykonuje się również w czasie noszenia opatrunku gipsowego
-
jonoforeza z chlorkiem wapnia (gdy zrost kostny się opóźnia)
-
terapia manualna (m.in. mobilizacje tkanek miękkich) – metody te mają na celu zmniejszenie zastoju w stawach ręki po zdjęciu unieruchomienia, czyli po upływie 4-6 tygodni od urazu
-
ćwiczenia zakresu ruchu w stawie nadgarstkowym, w stawach kciuka i w stawach śródręczno-paliczkowych.
Cały proces rehabilitacji wspomagany jest przez przedmioty zaopatrzenia ortopedycznego.
Stabilizatory na złamanie bokserskie
Stabilizatory złamań bokserskich stosowane są w celu ochrony przed przemieszczeniem i opóźnionym zrostem kostnym. Orteza chroni też tkanki po operacyjnym leczeniu złamania bokserskiego. Stabilizatory służące do zabezpieczenia ręki po złamaniu bokserskim charakteryzuje obecność dodatkowej szyny do unieruchomienia palca (dostępne są także uniwersalne stabilizatory, w których szynę można przemieścić na dowolny palec).
Leczenie i rehabilitacja po złamaniu bokserskim – podsumowanie
Leczenie złamania bokserskiego w pierwszym etapie polega na unieruchomieniu ręki gipsem lub ortezą. W bardziej skomplikowanych złamaniach konieczna może okazać się operacja. Po niej również ważne jest zabezpieczenie naruszonego obszaru dobrej jakości stabilizatorem lub szyną. Warto pamiętać też o rehabilitacji, gdyż jest ona niezbędnym czynnikiem pozwalającym odzyskać sprawność dłoni.
